ΣΟΥ ΘΥΜΙΖΕΙ ΚΑΤΙ;
Είσαι ένα σημαντικό στέλεχος στην επιχείρηση στην οποία εργάζεσαι. Σου έχουν αναθέσει μια σειρά από έργα για τα οποία έχεις την ευθύνη της υλοποίησης. Τρέχεις πίσω από τα χρονοδιαγράμματα και τα budget. Θέλεις να τα φέρεις όλα εις πέρας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Ο χρόνος σου δεν φτάνει, τρέχεις από συνάντηση σε συνάντηση, πρέπει να κάνεις follow up σε κάθε έργο, να υποδείξεις διορθωτικές κινήσεις, να προλάβεις το πιθανό λάθος πριν συμβεί. Στο τέλος όλα πάνε καλά, είσαι ικανοποιημένος, εισπράτεις την επιβράβευση και πριν προλάβεις να χαρείς την επιτυχία σου ένα νέο έργο ξεκινά και η ιστορία επαναλαμβάνεται.

Αν όλα πάνε στρωτά το έργο ολοκληρώνεται ομαλά. Τι κάνεις όταν η ομάδα ή ο συνεργάτης σου δε τραβάει; Όταν τα χρονοδιαγράμματα τρέχουν αλλά το έργο δεν προχωράει; Αρχίζεις και αγχώνεσαι, μένεις περισσότερο στη δουλειά και όταν φεύγεις, ήδη αργά, ξέρεις ότι θα πάρεις στο σπίτι κάτι λίγο που έμεινε να τελειώσεις. Και σε παίρνει το ξημέρωμα, χωρίς να έχεις χαρεί τους δικούς σου. Και ο χρόνος περνάει. Και όλο αφιερώνεις λίγο χρόνο παραπάνω που πάντα ξεκλέβεις από τα αγαπημένα σου πρόσωπα και αγαπημένες σου δραστηριότητες;

Εσύ, ένα γρανάζι σε όλο αυτό τον μηχανισμό, τι κάνεις για να σε κρατάς καλοσυντηρημένο, γερό και λειτουργικό; Πως θα μπορείς να φέρεις μια ισορροπία ανάμεσα στα χρονοδιαγράμματα, τους συναδέλφους, τους εξωτερικούς συνεργάτες, την οικογένεια;

Στον λίγο ελεύθερο χρόνο σου, πας γυμναστήριο, παίζεις μπάσκετ, 5 Χ 5, τρέχεις στο άλσος. Προσπαθείς να εκτονώσεις την πίεση τρέχοντας και παίζοντας. Μπορεί να είσαι με άλλους μαζί αλλά ουσιαστικά τρέχεις μόνος σου. Εκτονώνεται το σώμα σου αλλά τι γίνεται με το μυαλό; Τι γίνεται με τις σκέψεις που περνάνε κάθε στιγμή για τα έργα που τρέχεις, την απόδοσή σου, το μέλλον που δεν είναι σίγουρο; Τρέχεις και εκτονώνεσαι. Το βράδυ στο κρεββάτι οι ίδιες σκέψεις… Και η ζωή περνάει.

Πως μπορούμε να κρατήσουμε μια ισορροπία στην ψυχική και σωματική μας υγεία; Να χαιρόμαστε τη κάθε στιγμή είτε στον επαγγελματικό τομέα, είτε με τους φίλους και την οικογένειά μας;

ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ!
Το μυστικό είναι να διατηρούμε μια ισορροπία ανάμεσα σε εμάς και το περιβάλλον. Ισορροπία σημαίνει ότι δεν πρέπει να επιτρέπουμε να ασκείται πάνω μας καμμία πίεση. Δεν πρέπει να αισθανόμαστε (δεχόμαστε ή να ασκούμε) καμμία πίεση. Η πίεση εμφανίζεται στην περιπτώσεις έλλειψης ισορροπίας. Εάν πχ χάσουμε ένα milestone σε κάποιο έργο που τρέχουμε, τότε θα ίσως πρεπει να κάνουμε περισσότερη προσπάθεια, να αφιερώσουμε περισσότερο χρόνο, resources, κτλ ώστε να το φέρουμε ξανά υπό έλεγχο.

Την έννοια λοιπόν της ισορροπίας θα πρέπει να τη κατανοήσει κάποιος και να τη θέσει σαν θεμέλιο λίθο στον τρόπο λειτουργίας του.

Αυτό από μόνο του φτάνει; Η απάντηση είναι όχι! Γιατί; Γιατί πολύ απλά στη φύση η ισορροπία επιτυγχάνεται χωρίς προσπάθεια!

Ένας βράχος βρίσκεται στη κορυφή μιας πλαγιάς. Εαν δεν τον κουνήσει κάποιος (ο δυνατός αέρας, μια σεισμική δόνηση, κτλ) ο βράχος θα βρίσκεται εκεί σε ισορροπία με την πλαγιά χωρίς προσπάθεια (μιας και αυτό προστάζει η φύση). Εάν κάτι διαταράξει την ισορροπία ο βράχος θα κυλήσει στη πλαγιά και να σταματήσει σε κάποιο άλλο σημείο ερχόμενος πάλι σε μια νέα ισορροπία με το περιβάλλον του (την πλαγιά ή το ίσιωμα). Όλη αυτή η μετάβαση από τη μια θέση ισορροπίας στην άλλη έγινε χωρίς συνειδητή προσπάθεια μιας και έτσι λειτουργεί η φύση. 

Με τον ίδιο τρόπο ας σκεφθούμε ότι πρέπει να λειτουργούμε και εμείς. Να διατηρούμε την ισορροπία μας με το περιβάλλον (άνθρωποι, καταστάσεις) χωρίς προσπάθεια. Η οποία ισορροπία δηλαδή να επιτυγχάνεται από μόνη της χωρίς προσπάθεια!. Αυτό είναι πολύ δύσκολο εγχείρημα τόσο στη κατανόησή του όσο και στην εφαρμογή του. Να κάνεις κάτι χωρίς προσπάθεια (σωματική ή φυσική πίεση).

Αυτή η συνεχής αλληλουχία καταστάσεων ισορροπίας με το περιβάλλον μας έχουμε συνηθίσει να την περιγράφουμε σαν μια κατάσταση win-win (επωφελής και για τα δύο μέρη).

ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΕΙΣ
Υπάρχουν προϋποθέσεις για να επιτυγχάνουμε μια διαρκή, χωρίς προσπάθεια, ισορροπία με το περιβάλλον μας; Η απάντηση είναι ναι. Πρέπει να επιτυγχάνεται με όλο μας το είναι, με το σώμα μας, το μυαλό και το πνεύμα ακόμα και την αναπνοή μας. Όλα πρέπει να είναι εναρμονισμένα και κεντραρισμένα προς το σημείο ισορροπίας.

Συζητάω με ένα συνάδελφο. Αν εκείνη τη στιγμή σκέφτομαι μια επικείμενη συνάντηση, τότε είναι σχεδόν σίγουρο ότι δεν ακούω αυτά που μου λέει. Δεν είμαι με όλο μου το είναι σε αυτή την επικοινωνία. Τρώω το μεσημεριανό μου και διαβάσω τα μηνύματά μου στο κινητό. Είναι σίγουρο ότι δεν απολαμβάνω όλες τις γεύσεις που μου προσφέρει το φαγητό. Πρέπει να βοηθήσω το παιδί μου σε ένα μάθημα. Εάν το μυαλό μου είναι σε ένα άλλο θέμα πχ σε μια δουλειά που πρέπει να τελειώσω, τότε δεν έχω την απαιτούμενη υπομονή να αφιερώσω όσο χρόνο χρειάζεται το παιδί μου (συνήθως η υπομονή μας εξαντλείται γρήγορα).

Επομένως πρέπει να βρισκόμαστε σε μια διαρκή ισορροπία με το περιβάλον μας, χωρίς προσπάθεια και πλήρως εναρμονισμένοι και κεντραρισμένοι προς κάθε σημείο (φυσικό ή μη) επαφής.

Τι σημαίνει πλήρως εναρμονισμένοι και κεντραρισμένοι; Σημαίνει να είναι ξεκάθαρος ο λόγος για τον οποίο βρίσκομαι σε μια ισορροπία (θυμηθείτε οι ισορροπίες σε καθημερινή βάση είναι πολλές). Στο παράδειγμα που βοηθάμε το παιδί στο σχολείο σημαίνει όταν ξεκινάμε αυτή την απασχόληση πρέπει να ξεχάσουμε όλα τα άλλα και να ξέρουμε ότι για όση ώρα χρειάζεται θα πρέπει να είμαστε εκεί.

Πως to Aikido συνδέεται με όλα αυτά;